Keuzestress

Rustig blijven, Froukje. Zo moeilijk is het niet. Je pakt gewoon een pak wasmiddel en doet die in je karretje.
Color extra fresh? Black Velvet? Poeder? Wasbolletjes? Liquid tabs? Omo? Robijn? Huismerk?
Huismerk. Dat klinkt lekker overzichtelijk. Maar is dat wel goed? Werkt dat wel? Ruikt het wel lekker?
De vrouw naast me kiest… Witte Reus! Zal ik ook Witte Reus? De vrouw heeft rode lippenstift, haar schoenen hebben een klein hakje, ze ziet eruit alsof ze weet wat ze doet. Weet wat ze kiest.
Geen twijfel meer. Ik neem ook Witte Reus. Misschien helpt dat.

Waarom ben ik niet naar Albert Heijn gegaan? Dat is net zo ver fietsen. Bij Albert Heijn komen mensen die hun leven op orde hebben. Bonuskaarten, Airmiles.
Ik pakte mijn fiets uit de berging en ging de straat uit en linksaf. Waarom eigenlijk? Waarom ben ik niet rechtdoor gegaan? Als ik rechtdoor was gegaan, was ik nu bij Albert Heijn geweest. Maar nee, ik moest zo nodig weer linksaf en naar de Jumbo.

Linksaf, rechtsaf, rechtdoor, vooruit, achteruit.
Linksaf, rechtsaf, rechtdoor, vooruit, achteruit.
Linksaf, rechtsaf, rechtdoor, vooruit, achteruit......

Het voelt alsof ik wakker word uit een diepe slaap. Doe mijn ogen open en zie vreemde mensen in witte jassen. En mijn moeder. Ze kijkt naar me. Ze heeft tranen in haar ogen. Ze glimlacht naar me.
Haar mond beweegt. De monden van de vreemde mensen in witte jassen ook.
Er klopt iets niet. Er klopt iets niet.
Het lijkt alsof de televisie aanstaat zonder geluid. Ik zie alles. Maar hoor niets.

Het winkeltje in de dorpsstraat. Van Joop en Nellie. “Goeiemorgen Froukje. Je boodschappen staan al klaar. Nog iets anders nodig? Nee? Zal ik het even voor je opschrijven? Dan betaal je zaterdag toch.”
Geen bonuskaarten, geen airmiles, geen fratsen.